Ey yaslı kaya !
Ey hüznün adresi yüreğim !
İçimin kuraklığında yas / lanırken sonbaharlar,
Münzevi soluk alışlar sergiliyor kederim.
Sen uzak denizlerde bana dalgalanırken,
Girdiğim bahçelerde hiç anılmıyordu ismin.
Topuklu yalanlarla yüreğimin nasırına bastığın gün ,
Uzmun siperinde asılı kaldı sitemim.
Beni bilmediğin tâ o günden beri,
Bilmiyorum nerdesin.
Yokluğunda tav üzerine düşmüş sırça yüreğim.
Ayağı aksıyan ,
Düşük cümlelerimin sebebi,
Hep bundandır bilesin.
Ne yana dönsem kırılıyorum , eğriyim .
Kırılmaya meyilliyim
Kirpiğimin ucunda sallanır uzak geleceğim.
SEN NERDESİNNN