sana gitme diyemem ki
gel demedimki git diye bileyim
sen bir gün davetsizce girdin gönül kapımdan
öyle bir yerde konakladınki
evsahibi oldun yüreğimin
güller diktin bahcesine
göz yaşlarıyla sulladın büyütün
surlar diktin cevresine
başka ne bir kuş ne bir kervan gecirdin
sen misafir olmadınki bana
sen sahiptin gönül tapuma
bir seni bilirdim ben
bir sendin tüm yüreğim
odacıklara bölmeden önce beni
bir senleydi bedenim
sonra yavaş yavaş sıkıldın bu şehirden
güllerim sulanmaz oldu
Bugün 112083 ziyaretçi (224669 klik) kişi burdaydı!